Η παγκόσμια ημέρα ζυμαρικών είναι στις 25 Οκτωβρίου κι είπα φέτος να φτιάξω τα δικά μου από σιμιγδάλι σκληρού σταριού. Πολύ το χάρηκα! Κι επειδή το κόκκινο είναι το χρώμα της χαράς -τουλάχιστον της δικής μου- σκέφτηκα να τα μαγειρέψω με πέστο παντζαριού και να τα σερβίρω με πρόβειο τυράκι (πεκορίνο), φιστίκια Αιγίνης ψιλοκομμένα και μπόλικο μαϊντανό. Ένα έχω να σας πω, έμπλεξα. Θα μου τα ζητάνε συνέχεια από δω και μπρος…
Υλικά για 4-5 άτομα:
- 400γρ. σιμιγδάλι σκληρού σίτου
- αλεύρι κίτρινο για ζυμωτό ψωμί για το άνοιγμα της ζύμης (όσο πάρει, περίπου 100γρ.)
- 3 αβγά και 100γρ. χλιαρό νερό περίπου
- 5γρ. αλάτι
Για το πέστο παντζαριού:
- 500γρ. βρασμένο και καθαρισμένο παντζάρι
- 1 σκελίδα σκόρδο
- 50γρ. έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
- 15γρ. ξύδι βαλσαμικό
- 15γρ. πετιμέζι
- Ξύσμα από 1 πορτοκάλι και χυμό από το μισό
- 50γρ. φιστίκια Αιγίνης
- 50γρ. τριμμένο τυρί πικάντικο
- 1 χουφτίτσα φύλλα φρέσκου δυόσμου
- Αλάτι, πιπέρι
Για το σερβίρισμα:
- Τυρί τριμμένο
- Μαϊντανό ψιλοκομμένο
- Φιστίκια Αιγίνης κοπανισμένα
Εκτέλεση
- Τοποθετούμε το σιμιγδάλι σε λεκανίτσα, κάνουμε στο κέντρο ένα πηγάδι και ρίχνουμε εκεί τα αβγά και το αλάτι. Αρχίζουμε να ανακατεύουμε με ένα πιρούνι, παίρνοντας σιγά σιγά το σιμιγδάλι από τριγύρω και στο τέλος φτιάχνουμε μια ζύμη κάπως ακανόνιστη.
- Αλευρώνουμε γενναία τον πάγκο μας και βγάζουμε εκεί πάνω τη ζύμη. Πασπαλίζουμε κι από πάνω με αλεύρι και ξεκινάμε να δουλεύουμε τη ζύμη στον πάγκο, διπλώνοντας, πιέζοντας, τραβώντας και σπρώχνοντας προς τα πίσω. Επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά μέχρι να γίνει λεία και ελαστική η ζύμη μας. Ενδιάμεσα πασπαλίζουμε με αλεύρι όσο συχνά χρειάζεται έτσι ώστε να σταματήσει να κολλάει.
- Την κάνουμε μπάλα και την αφήνουμε να ξεκουραστεί για μια ώρα τουλάχιστον πριν την ανοίξουμε. Η ξεκούραση αυτή είναι απαραίτητη, γιατί σε αυτή τη φάση αναπτύσσεται το πλέγμα της γλουτένης που θα κάνει τη ζύμη μας ελαστική και θα τη βοηθήσει να ανοίξει πιο εύκολα, χωρίς να γυρίζει πίσω και να ξαναμικραίνει το φύλλο μας καθώς το ανοίγουμε.
- Αν έχουμε μηχανή για ζυμαρικά την στερεώνουμε στον πάγκο μας. Κάνουμε τη ζύμη ρολό, την κόβουμε σε 8-10 ίσα κομμάτια και τα ανοίγουμε ένα ένα σε φύλλο (αλευρώνοντας πάνω-κάτω όσο συχνά είναι απαραίτητο για να μην μας κολλάει) χρησιμοποιώντας στην αρχή πλάστη και μετά τη μηχανή των ζυμαρικών. Ξεκινάμε από το 1 και συνεχίζουμε μέχρι τη σκάλα του 5 ή και του 6, ελαττώνοντας σιγά σιγά το πάχος του φύλλου μας. Αν δεν έχουμε μηχανή, συνεχίζουμε την όλη διαδικασία με τον πλάστη, ανοίγοντας μακρόστενα φύλλα.
- Αν είναι πολύ μακριά τα φύλλα που φτιάχνουμε, τα κόβουμε σε μικρότερου μήκους φύλλα και μετά είτε τα κόβουμε με κατσαρή ροδέλα σε ταλιατέλες ή παπαρδέλες, είτε τυλίγουμε τα φύλλα σε ρολά και τα κόβουμε με μαχαίρι σε φέτες πάχους 1εκ. που θα ανοίξουμε μετά.
- Απλώνουμε τα ζυμαρικά πάνω σε δίσκους στρωμένους με πετσέτες να τραβήξουν (κι εδώ θα χρειαστεί να πασπαλίσουμε με αλεύρι για να μην κολλήσουν) και είτε τα μαγειρεύουμε αμέσως είτε τα αφήνουμε μερικές μέρες να στεγνώσουν εντελώς.
- Για το πέστο παντζαριού: Κόβουμε τα παντζάρια σε μικρότερα κομμάτια και τα ρίχνουμε στο μπλέντερ. Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και πολτοποιούμε. Τσεκάρουμε τη γεύση και προσθέτουμε ό,τι μας λείπει.
- Βράζουμε τόση ποσότητα ζυμαρικών όσα τα άτομα που θέλουμε να ταΐσουμε μέσα σε αλατισμένο νερό που κοχλάζει. Μισό με ένα λεπτό είναι αρκετό. Τα στραγγίζουμε κρατώντας το νερό τους. Τα επιστρέφουμε στην κατσαρόλα μαζί με ένα μέρος από το πέστο, λίγο επιπλέον ελαιόλαδο και λίγο από το νερό που έβρασαν τα ζυμαρικά μας. Ανακατεύουμε πάνω στη φωτιά μέχρι να ενωθούν τα υλικά μας και να δέσει η σάλτσα με τα ζυμαρικά.
- Μοιράζουμε τα ζυμαρικά σε πιάτα. Προσθέτουμε μαϊντανό, έξτρα τυρί και έξτρα φιστίκια Αιγίνης πριν σερβίρουμε.
