Οι τσικουδιές σμίγουν κάθε βράδυ με τα αρμένικα πιάτα της Ιζαμπέλας, στα λιγοστά τραπέζια κάτω από τις τροφαντές μουριές και τα λαμπιόνια.
Για μένα ήταν πραγματική έκπληξη αυτό το μαγαζί και το ανακάλυψα ύστερα από τις συστάσεις μιας κρητικιάς φίλης. Με μικρό καλάθι πήγα, αλλά έφυγα γεμάτη σκέψεις και συναισθήματα. Το gps με πήγε ως εκεί και παρόλο που δεν είναι τόσο δύσκολο να το βρεις, εγώ μπερδεύτηκα λιγάκι. Να με συμπαθάτε αλλά από Ρέντη δεν γνωρίζω και πολλά. Όταν έφτασα όμως στο κατώφλι του έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Πίσω από την ταμπέλα με το παράξενο και παραπλανητικό όνομα «Τσικουδοαντάμωμα» φαρδύς πλατύς ένας κήπος με μουριές στρωμένος με χαλικάκι, με παρτέρια γεμάτα λουλούδια, με τραπεζάκια, καρέκλες κουζίνας και κάμποσα λαμπιόνια. Σαν σκηνικό! Θαρρείς πως κάποιος έβαλε σε αυτό τον κήπο ρόδες μεταφέροντάς τον από κάποιο χωριό και τον πάρκαρε καταμεσής της λεωφόρου, ανάμεσα σε εργατικές πολυκατοικίες και συνεργεία. Μια μικρή όαση, μια πράσινη παραφωνία στο πλάι ενός πολυσύχναστου δρόμου που δεν φαντάζεσαι πως υπάρχει. Μέχρι να τον δεις.
Πολλά είπα για το σκηνικό, ώρα να μιλήσω για την πρωταγωνίστρια της σκηνής, την Ιζαμπέλα Μπογκοσιάν. Ο κατάλογος με την κόκκινη μεταξωτή κορδέλα είναι γραμμένος στο χέρι με καλλιγραφικά γράμματα και γεμάτος με αρμένικες λιχουδιές αλλά και κάμποσες άγνωστες λέξεις. Προσωπικά τον ήθελα ολόκληρο, άρα χρειαζόμουν αυτοσυγκράτηση και λίγη επεξήγηση. Στο τραπέζι μας ήρθε η Ιζαμπέλα για τις πρώτες συστάσεις και τις απαραίτητες επεξηγήσεις. Μας καλωσόρισε με λικεράκι από κρασί και αρμπαρόριζα φτιαγμένο από τα χεράκια της. Αποφασίσαμε τελικά να μην παραγγείλουμε και την αφήσαμε να κάνει τα δικά της.
Η Ιζαμπέλα με τον Στέλιο της στο πλευρό της – σύντροφο και συνοδοιπόρο στη ζωή και το μαγαζί, κάθε βράδυ δίνει το προσωπικό της ρεσιτάλ εντός κι εκτός της μικρής κουζίνας, μαγειρεύοντας τα φαγητά που γνωρίζει από μικρό παιδί, αυτά που έτρωγαν και στο δικό τους σπίτι, μου εξηγεί. Μαγειρεύει με ευγένεια κι αγάπη για το κάθε υλικό και την κάθε συνταγή, με μνήμες και συναίσθημα. Δεν θέλει να σε εντυπωσιάσει, θέλει απλώς να αφηγηθεί την ιστορία της ατόφια, όπως την έχει ζήσει.
Εμείς στο σπίτι μας έτσι το φτιάχναμε το μαντί, με ζουμάκι σαν σούπα εξ ού και σουλού μαντί. Το γεμιστό ζυμαρικό το φτιάχνει κι αυτό μόνη της και το σερβίρει με γιαούρτι και γλυκιά πάπρικα, όπως και τα περισσότερα πιάτα της.
Τα ντολμαδάκια της είναι γεμισμένα με κιμά και ρύζι και πολύ αρωματικά.
Τα λεχμαντζούν πεντανόστιμα, τα κεμπάμπ σκέτος αφρός και πανάλαφρα, τα περιποιείται το χέρι του Στέλιου.
Η Ιζαμπέλα τα σερβίρει με ονειρεμένο πλιγούρι μαγειρεμένο με ρεβίθια και φιδέ. Ωραία κι η σαλάτα με τις κρητικές ντομάτες και το τηγανητό λαβάς (το αρμένικο ψωμί). Ναι, ο Στέλιος είναι από την Κρήτη και φροντίζει εκτός από εξαιρετική τσικουδιά να έχει στο μαγαζί και λαχανικά πρώτης ποιότητας -κι αυτά από το νησί του.
Δοκιμάσαμε επίσης την παστρουρμαδόπιτά της, μερτζιμεκλί κάτι υπέροχους ωμούς φακοκεφτέδες και κάτι τεράστιους κεφτέδες από πλιγούρι και κιμά που λέγονται ισλί κιοφτέ.
Μοιάζουν με τα αραβικά κίμπε, μόνο που αυτοί οι κεφτέδες είναι βραστοί. Στο τέλος μας κέρασε καρυδόπιτα κι ωραίο γλυκό περγαμόντο -κι αυτά από τα χέρια της και αλλάξαμε και μερικές κουβέντες στο τραπέζι μαζί με ένα ποτήρι κρασί.
Με γοήτευσε! Ένας άνθρωπος αυθόρμητος σαν μικρό παιδί, γεμάτος καλοσύνη. Μοσχοαναθρεμμένη αλλά δουλευταρού, που λέει ό,τι σκέφτεται χωρίς να το περνάει από φίλτρο, μια χρυσή καρδιά, που προσπαθεί να βάζει αγάπη κι ενθουσιασμό σε ότι φτιάχνει κι αυτό το εισπράττεις σε κάθε μπουκιά, σε κάθε της λέξη. Αυτό είναι τελικά το μυστικό υλικό που έχουν οι συνταγές της. Πριν δυο χρόνια αποφάσισε να δώσει καινούρια πνοή και δεύτερη ευκαιρία στο μαγαζί που δούλευε για είκοσι χρόνια σαν σουβλατζίδικο με πελατεία από τις γύρω πολυκατοικίες και τα συνεργεία. Έβαλε την ποδιά της, μπήκε στην κουζίνα και είπε εγώ θα μαγειρέψω τα αρμένικα φαγητά έτσι όπως τα έχω μάθει από την οικογένειά μου. Το ‘πε και το ‘κανε, ευτυχώς! Μετά τη γειτονιά και τους φίλους της, σιγά σιγά όλο και περισσότεροι την ανακαλύπτουμε. Έφυγα γοητευμένη και θα επιστρέψω ξανά. Να πάτε να δοκιμάσετε κι εσείς τη σπιτική αρμένικη κουζίνα της Ιζαμπέλας. Να την πάρετε και τηλέφωνο για να σας περιμένει.
