Ο Μανώλης για μια ακόμη φορά το έκανε το θαύμα του. Έφερε στο γραφείο ένα τεράστιο κουτί με μελομακάρονα. Το κουτί είχε τη φίρμα κάποιου ζαχαροπλαστείου – κι εγώ τα κάνω αυτά, να κρατάω τα καθαρά κουτιά των γλυκών για να βάλω μετά μέσα τα δικά μου- τα μελομακάρονα όμως τα είχε φτιάξει ο ίδιος. Με τη συνταγή της κρητικιάς μαμάς του της Μαρίκας. Μπισκοτένια και ζουμερά μαζί, μελωμένα τόσο όσο, με το άρωμα από το καβουρντισμένο σουσάμι να σου σπάει τη μύτη. Υπέκυψα στον πειρασμό τους δυο φορές, αλλά το ευχαριστήθηκα. Μα πόσο υπέροχα και ξεχωριστά! Kι ύστερα του ζήτησα τη συνταγή. Ο γλυκός μου, για μια ακόμη φορά μοιράστηκε τη συνταγή μαζί μου, μαζί σας. Να διαβάσετε προσεκτικά τις παρατηρήσεις και τα σχόλιά του που ακολουθούν γιατί αυτά κάνουν τη διαφορά…
Τα Χριστούγεννα όπως και το Πάσχα στην Ελλάδα είναι περίοδος γιορτών, ευχών, δώρων αλλά κυρίως γλυκών. Είναι η περίοδος που σε κάθε σπίτι οι παραδοσιακές τουλάχιστον νοικοκυρές, ανασκουμπώνονταν και βουτούσαν στις σελίδες των τετραδίων με τις χειρόγραφες συνταγές που φύλαγαν ως οικογενειακά κειμήλια. Είχαν χρέος να διαιωνίσουν το DNA της νοικοκυροσύνης ως φόρο τιμής στις μανάδες και τις γιαγιάδες. Η μητέρα μου ήταν ειδική σε όλα τα παραδοσιακά γλυκά που έχουν βάση το ελαιόλαδο μιας και ο τόπος καταγωγής, η επαρχία Σητείας, προσφέρει αυτόν το θησαυρό της διατροφής στην ποιοτικότερη μορφή του. Ήταν δε, η Μαρίκα η πολυτιμότερη σύμβουλος και δασκάλα για όλες τις πρωτάρες φίλες και γνωστές που προσέτρεχαν στην εμπειρία της προκειμένου να ξορκίσουν την απειλή της “ακαματοσύνης” ενόψει του ελέγχου γευσιγνωσίας της πεθεράς. Είχε και αυτή το τετραδιάκι με τις χειρόγραφες συνταγές της γιαγιάς αλλά πάντα έβαζε την δική της πινελιά βελτιώνοντας κάθε φορά το γευστικό αποτέλεσμα. Δεν είχε δε ποτέ κανένα πρόβλημα να μοιράζεται τα μυστικά της επιτυχίας που την έκαναν ξακουστή, προκειμένου καμία νοικοκυρά από αυτές που συμβούλευε να μην νοιώσει τη απογοήτευση της αποτυχίας ειδικά τις γιορτινές μέρες. Κι όταν άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο, αυτό το αναθεωρημένο τετραδιάκι της πέρασε στα χέρια μας και μαζί του το χρέος να μοιράζομαστε τα γευστικά μυστικά της επιτυχίας της.
Μελομακάρονα λοιπόν: Το απόλυτο γλυκό των Χριστουγέννων. Τραγανά, μυρωδάτα και μπισκοτένια απαλλαγμένα από αυτή την κολλώδη υφή, τη “λάσπη”, που έλεγε πάντα με μια γκριμάτσα υποτίμησης η Μαρίκα. Όμως κι εδώ είναι σημαντικά κάποια μικρά μυστικά που απογειώνουν τη γεύση και ξαφνιάζουν ευχάριστα από την πρώτη μπουκιά.
- Το σημαντικότερο από αυτά ίσως είναι το καβουρδισμένο αναποφλοίωτο (και προσοχή σε αυτό γιατί το αποφλοιωμένο υστερεί σημαντικά σε άρωμα) σουσάμι.
- Εξυπακούεται ότι σημαντική είναι η σωστή επιλογή μελιού που για την Μαρίκα έπρεπε να είναι αυστηρά θυμαρίσιο. Αλλά και με ένα φθηνότερο μέλι ανθέων που δοκιμάσαμε εμείς το αποτέλεσμα ήταν εξίσου γευστικό.
- Επίσης απαραίτητο είναι το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που τα κάνει τραγανά και δεν αφήνει αυτή την δυσάρεστη επίγευση του ταγγίσματος στο στόμα.
- Τέλος τα δύο ειδών αλεύρια η χρήση των οποίων δίνει την μπισκοτένια και τραγανή υφή στο γλυκό
- Πάμε λοιπόν για τα υλικά που είναι όλα μετρημένα με την ίδια κούπα για διευκόλυνση όσων δεν έχουν καλή σχέση με τις ζυγαριές όπως η ανεπίδεκτη ξαδέρφη Γιωργούλα που κάθε χρόνο πρωταγωνιστεί σε ομηρικούς άλλα ξεκαρδιστικούς καυγάδες με την εξόχως πειθαρχημένη σε κανόνες ζαχαροπλαστικής ξαδέρφη Κόκω:
Για τα μελομακάρονα
- 1 κούπα ζάχαρη
- 3 κούπες έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
- 6 κούπες αλεύρι μαλακό
- 2 κούπες κίτρινο για παραδοσιακά ψωμιά και πίτες
- 1/2 κούπα κονιάκ ή ρακή ή μισό – μισό κατά προτίμηση
- 1/2 κούπα χυμός πορτοκαλιού
- το ξύσμα από δυο ακέρωτα πορτοκάλια
- 1 γεμάτη κουτ. σούπας κανέλα
- 1/4 κουτ. γλυκού γαρίφαλο
- 2 κουτ. γλυκού μπεικιν παουντερ
- 1 κουτ. γλυκού σόδα σκόνη
- 1 κουτ. γλυκού αλάτι
Για το πασπάλισμα
- 100 γρ. σουσάμι αναποφλοίωτο καβουρδισμένο και περασμένο στο Multi ή κοπανισμένο στο γουδί για να σπάσει και να μυρίσει
- 250 γρ. καρύδι τριμένο στο multi
- 1 γεμάτη κουτ. σούπας κανέλα
- 1/4 κουτ. γλυκού γαρίφαλο
Για το σιρόπι
- 400γρ. μέλι θυμαρίσιο κατά προτίμηση
- 400γρ. ζάχαρη λευκή
- 400γρ. νερό
- το φλοιό από ένα λεμόνι ή ένα μανταρίνι
Εκτέλεση
- Χτυπάμε το λάδι με τη ζάχαρη να ασπρίσει.
- Ρίχνουμε τη σόδα στο χυμό πορτοκαλιού να αφρίσει και το αδειάζουμε στο λάδι. Συνεχίζουμε με το κονιάκ, την κανέλα, το γαρίφαλο, το αλάτι, το ξύσμα.
- Κοσκινίζουμε στο μείγμα των υγρών τα αλεύρια με το μπεικιν και ζυμώνουμε άλλα όχι επίμονα. Απλά να ενωθούν σωστά τα υλικά και να έχουμε μια μαλακιά ζύμη
- Πλάθουμε στο σχήμα που μας αρέσει και με ενα πιρούνι κάνουμε σχέδια που θα δώσουν την απαραίτητα τραχιά επιφάνεια στο γλυκού για να “καθήσει” σωστά επάνω το καρύδι και το σουσάμι
- Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο με αντιστάσεις στους 175 βαθμούς μέχρι να ροδίσουν καλά.
- Τα αφήνουμε να κρυώσουν και ωστόσο ετοιμάζουμε το σιρόπι, το οποίο αφήνουμε να βράσει για 5 με 7 λεπτά ξαφρίζοντας το. Προσοχή να μην το δέσουμε πολύ γιατί θα καραμελώσουν τα μελομακάρονα και θα κολλάνε μεταξύ τους.
- Χαμηλώνουμε στο 1 το μάτι της κουζίνας και βουτάμε μέσα τα μελομακάρονα για 10 δευτερόλεπτα περίπου από την κάθε πλευρά.
- Τα τοποθετούμε σε μία πιατέλα και πασπαλίσουμε με το μείγμα του καρυδιού, του σπασμένου σουσαμιού και της κανέλας
- Καλή επιτυχία για να είναι αναπαυμένο το πνεύμα της Μαρίκας!
